Χτιζουμε στην αμμο...

Ας αρχισουμε μεταπολεμικα...
1944-Η Ελλαδα απελευθερωνεται απο το ζυγο Γερμανων και Ιταλων.Η συνεχεια???
Εμφυλιος,διχασμος,δολιοφθορα,συμφεροντολογια,ανυπαρξια εθνικης συνειδησης,επιστροφη στο σκοταδισμο και πολλα αλλα...
Ποιο λοιπον το κερδος της ελευθεριας μας?
Θα μπορουσε κανεις να ονομασει κερδος την απαρχη της δημοκρατιας,εστω σε συνυπαρξη με το βασιλια...Ηταν ομως αληθεια κερδος?
Το πραξικοπημα ηρθε να αποδειξει πως δεν ηταν...Και ετσι ξαναγυρισαμε πολλα χρονια πισω...Ωσπου καποια παιδια,με τεραστια σιγουρα παιδεια,αποφασισαν να δωσουν ενα τελος,βαζοντας τον εαυτο τους στη θεση του θυματος με την κυριολεκτικη ενοια της λεξης...
Στις 17 του Νοεμβρη το 1973 τα τανκς του στρατου γκρεμισαν την κακγελοπορτα του Πολυτεχνειου,τερματιζοντας την εξεγερση με το πολλαπλο φονικο...
Η επομενη μερα ηταν το νεο ξεκινημα αυτου του κρατους...
Ενα χρονο και κατι,αργοτερα,γινεται δημοψηφισμα,η βασιλεια παυει να υφισταται και η προεδρευομενη,πλεον,δημοκρατια ξεκινα...
Η Ελλαδα μπαινει στην Ε.Ο.Κ και ολα φαινονται να βαινουν καλως...Ειναι ομως ετσι?
Το 81' ενα αμερικανοθρεμενο ελληνοπουλο ερχεται στη χωρα μας.Κανεις τοτε δεν καταλαβε οτι εμμεσως θα αλλαζε τον ρου της χωρας...Το παιδι αυτο λεγοταν Νικος Γκαλης...
Το 1987 η Ελλαδα ειναι η διοργανωτρια χωρα του ευρωμπασκετ και το Σ.Ε.Φ στον τελικο με τους Σοβιετικους ειναι καταμεστο...Η Πατησιων για τελευταια φορα εχει τραπεζακια στο δρομο και μετα την ισοφαριση του Λιβεριου Ανδριτσου σε 93-93 σε νεκρο χρονο,οδηγωντας το ματς στην παραταση,ολοι εχουν αρχισει να πιστευουν οτι μπορει να γινει το θαυμα και η ομαδα των μεγαθηριων Αρβιντας Σαμπονις και Γιοβαισα να ηττηθει απο τους ασημους Γκαλη και Γιαννακη...Στα 4.2' πριν τη ληξη ο Αργυρης Καμπουρης παιρνει επιθετικο ριμπαουντ και κερδιζει 2 βολες...Ευστοχει...ο Γιοβαισα στην εκπνοη σουταρει για τρειςκαι βρισκει ταμπλο...
101-103.Απο τα μεγαφωνα παιζει το Final Countdown...Η ΜΙΝΟΣ πειθει τον DJ του κλειστου να παιξει το τραγουδι χαριν προωθησης της τοτε συναυλιας των Σουηδων EUROPE...Αυτος εμελλε να ειναι και ο 'υμνος' της μεγαλυτερης ως τοτε επιτυχιας της χωρας τουλαχιστον σε αθλητικο επιπεδο...
Το 89 στην Λιθουανια η Εθνικη παιζει ξανα τελικο αφου ξανακερδιζει τους Σοβιετικους αλλα λυγιζει απο τους φοβερους και τρομερους Γιουγκοσλαβους.
Η αρχη εχει γινει...Ο Γκαλης γινεται ο ηρωας των Ελληνων αλλα και ο μεγαλυτερος μπασκετμπολιστας της Γηραιας Ηπειρου...Τα παιδια ξεκινουν την επαφη τους με το αθλημα και η πορτοκαλι μπαλα με τα σπυρια γινεται ο νεα αγαπη μετα απο την ασπρη με τα μαυρα πολυγωνα...Η εθνικη ομαδα μπασκετ γινεται η επισημη αγαπημενη και κατι αρχιζει να αλλαζει σε ολα τα επιπεδα...
Το 91'-92' σε μια προσπαθεια επαναπροσδιορισμου του ελληνικου κρατους δημιουργειται οικουμενικη κυβερνηση υπο τον Κ.Μητσοτακη...Τα πραγματα βαινουν καλως,ο Α.Παπανδρεου επανερχεται στον πρωθυπουργικο θωκο και συνεχιζει να ειναι γενικα αποδεκτος παρα την αρρωστια του...
Το 92' στη Βαρκελωνη η Πατουλιδου κερδιζει την κουρσα των 100μ.στον τελικο και αναφωνει'Για την Ελλαδα ρε γαμωτο'δειχνοντας με εμφατικο τροπο πως καθε ειδους επιτυχια θα ηταν βαλσαμο για τις καρδιες των Ελληνων.
Το 96' στην Ατλαντα,Κακλαμανακης,Καχιασβιλι και Δημας παιρνουν χρυσα και συνεχιζουν να δινουν χαρες.
Το 2000 στο Σιδνει ο Κεντερης κανει Ελλαδα και Ευρωπη να παραμιλουν και να τον ονομαζουν Γιο Του Ανεμου με τον Μυτιληνιο σπριντερ να γινεται ενας εκ των κορυφαιων αθλητων του στιβου.
Το 2002 το Ευρω μπαινει στη ζωη μας με ολα τα παρελκομενα...
1,5 χρονο αργοτερα εξαρθρωνεται η μεγαλυτερη τρομοκρατικη οργανωση της χωρας...(17 Ν)καθολου τυχαια η περιοδος
Το 2004 οι Αγωνες επιστρεφουν σπιτι τους,στην κυτιδα του πολιτισμου,την Αθηνα...Οι Ελληνες αθλητες διαπρεπουν,εστω και με τα μελανα σημεια του θεματος των αναβολικων για Κεντερη,Θανου,Χαλκια,Τσουμελεκα,Σαμπανη...
Το αστικο δικαιο επισκεβαζεται,η πολυαναμενομενη Αττικη Οδος δημιουργειται και η χωρα εκσυγχρονιζεται...
Στη χωρα του Μαγγελανου,την Πορτογαλια,αφου το αντιπροσωπευτικο μας συγκροτημα του ποδοσφαιρου,εχει κερδισει τους Ισπανους στην εδρα τους,παει για να αγωνιστει στο EURO.Το ταξιδι ξεκινησε στις 12 Ιουνιου με το επικο 1-2 επι των διοργανωτων Πορτογαλων.Ακολουθησε η απροσμενη ισοπαλια με τους Ισπανους(1-1)και η ηττα 3-1 απο τη Ρωσια.Η πρωταθλητρια Ευρωπης Γαλλια ερχεται στο δρομο μας,μα η Εθνικη κερδιζει με 1-0.Στον ημιτελικο καταβαλλουμε την αντισταση των Τσεχων στην παραταση με 1-0.
4 Ιουλιου-ΤΕΛΙΚΟΣ...Ξανα οι Πορτογαλοι και ξανα εμεις νικητες 1-0.
Ζαγορακης,Χαριστεας και Ρεχαγκελ γραφουν ιστορια...Ολα δειχνουν οτι κατι αλλαζει...
Το 2005 το μπασκετ μας δινει το 2ο ευρωπαικο και το 2006 κερδιζει τις ΗΠΑ και χανει στον τελικο απο τους Ισπανους...Ομως το νερο εχει μπει στο αυλακι...
Φτανοντας στο 2011 βλεπουμε την Ελλαδα απεναντι στην 5η χρεοκοπια της ιστοριας της,το πιο δημοφιλες αθλημα να πνιγεται στο βουρκο των παραγοντων του,οι οποιοι φαινεται να βρισκουν το δασκαλο τους στο προσωπο μιας 32χρονης εισαγγελεως και εκατομμυρια αηδιασμενου λαου εξω απο τη Βουλη να ζητουν ενα καλυτερο αυριο...
Συμπερασμα?Ο,τι σωστο και αν γινεται σε τουτο τον τοπο καποια στιγμη χανεται...
Ελλειξη παιδειας?????Λεω εγω,τωρα...

''Πρωτη Απριλη''

Εθιμο ειναι να λεμε καθε χρονο τετοια μερα ψεματα...Το εθιμο αυτο εχει προελθει απο την ευρωπη,ωστοσο δεν ειναι σαφες το ποτε και το που γεννηθηκε.Μια εκδοχη του μυθου υποστηριζει οτι οι κελτες,βοριοδυτικος λαος,αρχιζαν την αλιευτικη περιοδο την 1η Απριλιου.Ομως οσο δεινοι ψαραδες και αν ηταν την εποχη εκεινη τα ψαρια ηταν ακομη λιγοστα και δυσκολα μπορουσαν να πιασουν.Ετσι,οπως προσταζει ο κωδικας δεοντολογιας των ψαραδων ολων των εποχων,ελεγαν ψεματα σχετικα με τον αριθμο των ψαριων που καταφερναν να πιασουν.
Η δευτερη εκδοχη θελει γενετειρα του εθιμου,τη Γαλλια του 15ου αιωνα.Συμφωνα με αυτη,οι Γαλλοι γιορταζαν την πρωτοχρονια,την ημερα αυτη.Οταν ο βασιλιας Καρολος θ' αποφασισε να εναρμονιστει με την υπολοιπη Ευρωπη και να αλλαξει την ημερομηνια της πρωτοχρονιας σε 1η Ιανουαριου,υπηρξαν πολλες αντιδρασεις.Καποιοι υπηκοοι συνεχισαν σε πεισμα ολων να γιορταζουν την πρωτοχρονια την πρωτη μερα του Απριλη και οι υπολοιποι συνηθιζαν να τους πειραζουν,με πιπερατες φαρσες και καλπικα δωρα.
Μια τριτη εκδοχη,θεωρει πως το εθιμο αυτο οφειλεται στην ρωμαικη γιορτη της''κοροιδιας και του ξεγελασματος''της Βενους Απριλις,δηλαδη της Αφροδιτης του Απριλη,οπου εδινε το εναυσμα για την ανθηση του πνευματος και την απελευθερωση της φυσης.
Για οσουσ δεν το γνωριζουν,υπαρχει και μουσειο φαρσας στην Καλιφορνια που φιλοξενει της καλυτερες φαρσες ολων των εποχων...

"Ένας φίλος..."

Ειναι πολλες οι φορες που εχω αναρωτηθει,τι ειναι φιλια,τι ειναι φιλος και οτι συνεπαγεται με αυτο.Ακους καθημερινα ανθρωπους να αλληλοαποκαλουνται φιλοι.Γνωριζουν ομως,το βαθος και τη σημασια αυτης της λεξης?Σιγουρα δεν εχουν ολοι τους την ιδια αποψη περι της εννοιας αυτης.Σε συνεχεια της προηγουμενης αναρτησης,θα ελεγα πως φιλος,αρχικα,ειναι το μεγαλυτερο ερεθισμα που εχει ο καθενας στην καθημερινοτητα του.
Ο ανθρωπος απο τη φυση του εξαρταται απο τον ανθρωπο και ακομα περισσοτερο απο εκεινον που τον συντροφευει στο μεγαλυτερο διαστημα της μερας,του μηνα,του χρονου,της ζωης του ολοκληρης.Χωρις φιλους,ζωη δε μπορει να υπαρξει.Ομως στην εννοια αυτη,που ονομαζεται φιλια υπαρχουν πολλες θεμελιωδεις δυσκολιες,η ευρεση,η διατηρηση και η επιβεβαιωση.Καποιος καποτε ειπε ''μη βιαστεις να βρεις φιλους,θα τους βρεις,ειναι σιγουρο''.Για ολους υπαρχει καποιος προθυμος να σε αφησει να γινεις το κομματι του και να αφεθει ωστε να γινει και δικο σου.Οταν αυτο το βρεις θα πρεπει να κοπιασεις για να το διατηρησεις,μιας και ο ανθρωπος ειναι πλασμα ανησυχο και θα βρει λογους για να δημιουργησει καταστασεις.Το πιο δυσκολο μερος ομως ειναι η επιβεβαιωση.Υπαρχει δυο στιγμες δυσκολες που ερχονται για ολες τις φιλιες,κατι λογικο,αφου αποτελουνται απο ανθρωπους.Οταν ο φιλος σου χρειαστει να γελασει με την καρδια του για κατι που σε εκανε να χαρεις και οταν χρειαστει να κλαψει η ψυχη του οταν δει ενα δακρυ να τρεξει απο τα ματια σου.Και αυτο θα γινει αυθορμητα,δε θα το επιδιωξει...
Περπαταω τα 19 και εχω τσακωθει πολλες φορες με μεγαλυτερους,που πασχιζαν να εκμηδενιζουν τον ορο φιλια,επειδη καποια στιγμη προδωθηκαν.Για πρωτη φορα στη ζωη μου θελω να τους πω,πως εν μερει ειχαν δικιο,γιατι εγω διεριγνυα τα ιματια μου για φιλιες που δεν ειχαν φτασει στο σταδιο της επιβεβαιωσης.Λαθος μου,που αν το παραδεχτω στους ιδιους θα ακουσω το διαχρονικο και γραφικο''στα ελεγα μικρε''.Ως μεγαλος εγωιστης,δε θα το κανω...
Τους χρωσταω ομως κατι...Μη εχοντας συμπληρωσει,ουτε καν μια 20ετια στο ματαιο τουτο κοσμο,καταφερα να συλλεξω μια ανεκτιμητη εμπειρια,που οσο γρηγοροτερα τη συλλεξει καποιος τοσο πιο γρηγορα θα βελτιωσει τη ζωη του.Καταφερα,λοιπον να καταλαβω τι ειναι φιλος.Φιλος δεν ειναι αυτος που θα σε κερασει μια μπυρα,που θα σου πει ενα αστειο,που θα σου πει οτι εισαι τελειος,που θα σου κανει μια χαρη και που θα σου ζητησει να του πεις συγγνωμη και ευχαριστω...Φιλος ειναι αυτος που θα του πεις σε χρειαζομαι και θα φυγει απο τη Δαφνη να παει στα Ιλισσια,απλα και μονο για να σε ακουει να μιλας.Ειναι αυτος που θα το παιζεται μαζι δημοσιογραφοι,ηχογραφωντας δηθεν ραδιοφωνικες εκπομπες,αποθηκευοντας εκει τα ονειρα σας,χωρις κανεις να το καταλαβαινει.Ειναι αυτος που λερωνεται απο τον εμετο που κανεις μετα απο ενα παρειστικο μεθυσι για μια γκομενα και δε του καιγεται καρφι που θα βρωμαει.Ειναι αυτος που ενω μενει στα Τρικαλα,σε σκεφτεται,σου τηλεφωνει και ερχεται με την πρωτη ευκαιρια να δει αν εισαι αυτος που γνωρισε πριν 8 χρονια και αφου δεν εισαι,σε τραβαει με το ζορι σε μια καφετερια οπου μιση ωρα κοιτατε αμηχανα τις εικονες των κινητων σας,χωρις να βγαλετε αχνα και καταλαβαινεται οτι κατι τρεχει,γυρνατε σπιτι το συζητατε και ειστε γεματοι που εχετε ο ενας τον αλλο.Ειναι αυτος που κλεινει τα αυτια του σε ολες τις τασεις αυτοτιμωριας που εχεις και συνεχιζει να ειναι διπλα σου.Ειναι αυτος που σου λεει,δεν εισαι σωστος.Φιλος ειναι αυτος που ενω εχετε μεγαλωσει μαζι,ξαφνικα φευγει,παει στη Ζακυνθο,τα μεχρι τοτε ονειρα και αναμνησεις του γκρεμιζονται και τα κλειδωνει με καρδια πληγωμενη σ'ενα σπιτι στα Ιλισσια και το κλειδι στο δινει.Κι εσυ φυλας τις αναμνησεις που ετσι κι αλλιως θα ειχες απο τις απειρες στιγμες της πιο αθωας ηλικιας,που τις περασατε μαζι.Που παρ'οτι μακρια,ποτε δε χασατε την ''επαφη''που εχετε μεσα σας...ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ...
Εγω,λοιπον φιλους εχω,και εφοσον ανακαλυψα ποσο σημαντικο ειναι αυτο,χανωντας καποιους απο αυτους που νομιζα φιλους μου,καταφερα και καταλαβα οτι δεν ειμαι αποτυχημενος,γιατι οπως λεει και ο George Clarence"κανεις ανθρωπος δεν ειναι αποτυχημενος οταν εχει φιλους''.Ετσι μου δοθηκε η ευκαιρια να αναγεννηθω μεσα απο τις σταχτες μου,οπως θα εκανε ενας γνησιος φοινικας(ξερετε εσεις) και να δω τη ζωη αλλιως...Και πανω απο ολα αυτο το χρωσταω σε εσας...που μου αποδειξατε οτι φιλοι ειναι αυτοι που τους αγαπαμε και μας αγαπανε και οχι αυτοι που τους αγαπαμε χωρις ανταποδοση.Μου δινεται,λοιπον,η ευκαιρια να σας πω και το ευχαριστω που τοσο θελατε...
Ευχαριστω!!!

Υ.Γ.Φιλαρακια,εσας δε σας ευχαριστω,σας ευγνωμονω που υπαρχετε...

''Η αλήθεια της μουσικής''

Σήμερα 25-3-2011 μια ιστορική ημέρα για το ελληνικό έθνος,τυχαίνει να ξεκινώ τούτο εδώ το ιστολόγιο.Σκοπός μου είναι ένας,να εκφραστώ,παραθέτοντας σκέψεις και συναισθήματα που έχουν κατά καιρούς μπολιαστεί,στο μυαλό και την καρδιά μου,μέσω των ερεθισμάτων που εισπράττω καθημερινά από το περιβάλλον μου.Ένα από αυτά είναι και η μουσική.
Για μένα η μουσική είναι η σπίθα που ανάβει την αγάπη,τον έρωτα,την οργή,τον πόνο,τη χαρά,τη λύπη,όλα εκείνα δηλαδή τα συναισθήματα,που δίνουν τη δυνατότητα στον οποιοδήποτε,να ζει...Μουσική είναι το κλάμμα ενός μωρού,το γέλιο ενός φίλου,η κραυγή ενός πληγωμένου ζώου,η φωνή ενός αγαπημένου...μουσική είναι τα πάντα...Κάποτε ο Νίτσε είπε οτι η ζωή χωρίς τη μουσική θα ήταν λάθος...Εγώ πάλι πιστεύω πως δε θα υπήρχε ζωή αλλά... επιβίωση.Κι αν και είναι αδύνατο,αν κάποιος προσπαθήσει να μην ακούσει μουσική για μία μέρα,θα αντιληφθεί...πως το μόνο που 8α νιώσει είναι ένα κενό.
'Ετσι,λοιπόν βγαίνει το συμπέρασμα πως η μουσική προάγει την αλήθεια του ανθρώπου,αφού τα όσα νιώθει η ψυχή του,δε μπορεί παρά να είναι η αλήθεια του...
''Η αλήθεια της μουσικής βρίσκεται στη δόνηση εκείνη που παραμένει στο αυτί, όταν ο τραγουδιστής έχει τελειώσει το τραγούδι κα ο οργανοπαίχτης δεν αγγίζει πια τις χορδές''.Kahlil Gibran


Υ.Γ Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο που μου έδειξε οτι υπάρχει αυτό εδώ...Στο ΜΙΚΡΟ Νικόλα...